aanslibsel van de bergstromen de S. Bernardino en de S. Giovanni.
Intra is een populair vakantieoord en het belangrijkste handels- en
industriestadje in de Verbanostreek.
|
De laagvlakte waarin Intra (16.000 inwoners) ligt, is ontstaan door het aanslibsel van de bergstromen de S. Bernardino en de S. Giovanni. Intra is een populair vakantieoord en het belangrijkste handels- en industriestadje in de Verbanostreek. |
|
||||||||||||||
Een document uit 916 vermeldt dat Intra vroeger achtereenvolgens door de Leponzen en de Romeinen werd bewoond, die het stadje Intrum noemden (Intrum = tussen; gelegen tussen de S. Bernardino en de S. Giovanni). In de bloeitijd van de middeleeuwen was Intra in handen de graven van Biandrate, die het stadje in 1220 afstonden aan de bisschop van Novara. Enkele van de nu verdwenen versterkingswerken langs de kust zijn waarschijnlijk op instigatie van de bisschop van Novara gebouwd.
Tijdens de regering van de familie Visconti kreeg Intra in 1393 eigen statuten. De Visconti's werden opgevolgd door de familie Borromeo, die hun invloed onder de bezetting van de Spanjaarden, de Oostenrijkers en de familie van Savoye wist te behouden.
De industri�le ontwikkeling van Intra is gebaseerd op een eeuwenoude traditie van handwerk. Aan het einde van de laatste eeuw werd de koers van het water veranderd zodat elektriciteit kon worden opgewekt, die de fabrieken van energie voorziet.
Intra heeft een glasblazerij, een papierfabriek, een drukkerij, machinefabrieken, conservenfabrieken en een bloeiende chemische- en textielfabriek.
In het stadje staan het Istituto Industriale Cobianchi voor chemie en electrodynamica en de Francioli Handelsschool.
De markt, die iedere zaterdag in het centrum van het stadje wordt gehouden, is een treffend voorbeeld van levendige handel. Uitstekende hotelaccomodatie, verschillende faciliteiten voor touristen en een pont naar Laveno waarop auto's vervoerd kunnen worden, maken Intra tot een prettige verblijfplaats. Aan de boulevard, die beplant is met kastanjebomen, oleanders en altijd groene loofbomen kijkt men uit op Laveno met de bergen, op een gedeelte van Lombardije
(van de Monte S. Quirico tot Portovaltravaglia), op de zuidelijke arm van de Borromeobaai en op de bergen achter Intra.
