| Laveno (8.000 inwoners) is een klein industrieplaatsje waaronder ook het gehucht Laveno Mombello ressorteert. Men vindt er de beroemde eeuwenoude aardewerkfabrieken. Het plaatsje ligt in een mooie omgeving en heeft een goed klimaat. Vanuit Laveno kan men prachtige wandelingen op de omliggende heuvels maken en talrijke excursies naar schilderachtige gehuchten in de omgeving. Het steeds toenemende aantal hotels maakt Laveno tot een belangrijk toeristencentrum. |
 |
||||||||||||||
Volgens een po�tische overlevering zou Laveno genoemd zijn naar de Romeinse generaal Tito Labieno die vanuit deze plaats een expeditie leidde tegen de binnendringende Galli�rs. Naar verluidt zou het gevecht tussen de Cimbren en de Romeinen in de omgeving van Laveno hebben plaatsgevonden.
Het Romeinse plaatsje Laveno, waarvan het bestaan echter niet is gedocumenteerd, kwam in de middeleeuwen in handen van een groot aantal leenheren. Vervolgens werd het plaatsje bij het graafschap Lombardije gevoegd en later bij het hertogdom Staciona (Angera), waarna het respectievelijk bestuurd werd door: de aartsbisschoppen van Milaan, de families Visconti en Sforza; de laatste stonden de plaats onder Francesco af aan de familie Borromeo (15e eeuw).
In 1535 maakten de Spanjaarden zich meester van Laveno totdat in 1714 het plaatsje en de Lombardische kust Oostenrijks bezit werden.
Tijdens het Risorgimento heeft in Laveno op 30 en 31 mei 1859 een gevecht plaatsgevonden tussen de volgelingen van Garibaldi en de Oostenrijkers, die het Fort te Cerro in bezit hadden genomen. Gedurende de eerste gevechten werden de Forten van Michele en Castello ontmanteld waarna de strijd beeindigd werd in de slag bij S. Fermo.
Tegenover de haven loopt de boulevard waar het monument voor de gevallenen staat. Het uitzicht op de boulevard is bijzonder mooi: de Borromeobaai, de Punt Castagnola, het stadje Intra, de bergen tussen de Mottarone en de Pizzo Proman, de Laurasca, de toppen van het Ossolagebergte, de Marona Zeda en op de achtergrond de steile rotsen van de Monte Rosa en de besneeuwde toppen van de Pennine-alpen o.a. de Mischabel, de Fletschorn en de Pizzo d'Andolla.
